Peter van Brummelen, Het Parool, May 2021
In the fine print, Dave Stewart is thanked. The Eurythmics, yes. That’s how it is: in the nineties, Hans Bos was in the Dutch band Soft Parade, which was under contract with Stewart’s label Anxious. Soft Parade made catchy sixties music, but the real breakthrough never happened.
Bos’ career has a wonderful continuation with the project MonThruSun. Let My Heart Not Become Blind, the debut album of the loosely established group, was already finished a year ago, but is only now officially released due to the pandemic.
Bos, who sings and plays a long list of instruments, is still well into the sixties, but this time The Velvet Underground seems to be the main source of inspiration. And not The Velvet Underground of wild and savage songs about drugs and sex, but those of romantic and sweet songs like Pale Blue Eyes and Sunday Morning.
ICBWIW is rocking hard, the rest is modest. Strong melodies, lovely choirs and a sound that sounds casual and well cared for at the same time. Among the musicians that Bos has collected in MonThruSun, we meet virtuoso Robin Berlin. He can go wild on his guitar, but he is serving here. On Let My Heart Not Become Blind the songs are the boss.
MonThruSun brengt romantiek uit de jaren zestig terug
Peter van Brummelen, Het Parool, mei 2021
Bij de kleine lettertjes wordt Dave Stewart bedankt. Die van The Eurythmics, ja. Dat zit zo: in de jaren negentig speelde Hans Bos in de Brabantse band Soft Parade, die onder contract stond bij Stewarts label Anxious. Soft Parade maakte aanstekelijke sixtiesmuziek, maar de echte doorbrak bleef uit.
Bos’ carrière krijgt een prachtig vervolg met het project MonThruSun. Let My Heart Not Become Blind, het debuutalbum van de los-vaste groep, was een jaar geleden al klaar, maar wordt vanwege de pandemie pas nu officieel uitgebracht.
Bos, die zingt en een waslijst aan instrumenten bespeelt, zit nog steeds flink in de sixtieshoek, maar dit keer lijkt The Velvet Underground de voornaamste bron van inspiratie. En dan niet The Velvet Underground van wilde en woeste songs over drugs en seks, maar die van romantische en lieve liedjes als Pale Blue Eyes en Sunday Morning.
In ICBWIW wordt stevig gerockt, voor de rest gaat het ingetogen toe. Sterke melodieën, heerlijke koortjes en een sound die ongedwongen en verzorgd tegelijk klinkt. Onder de muzikanten die Bos in MonThruSun heeft verzameld, treffen we virtuoos Robin Berlijn. Die kan geweldig tekeer gaan op zijn gitaar, maar stelt zich hier dienend op. Op Let My Heart Not Become Blind zijn de liedjes de baas.